De natuurbegraafplaats, een duurzame dood

Als je nu eens moest kiezen; leven alsof vandaag je eerste dag is, of leven alsof vandaag je laatste dag is? Stel jezelf eens hardop de vraag en overweeg eens de voordelen en de nadelen. Waarschijnlijk kom je uit op de eerste versie en dat is zo gek nog niet want bij de tweede versie komt de dood veel dichterbij. De dood. Onlosmakelijk verbonden met ons leven. Denken over de dood is lang zo gek nog niet, hoewel in het Westen daar gemiddeld toch heel anders over wordt gedacht. Stapje verder, mocht je dood zijn, waar moeten we dan naartoe met jouw lichaam of urn? Binnenkort kan dat naar de natuurbegraafplaats bij recreatiegebied Geestmerambacht.

Auteur: Vincent Verburg
Foto’s: Inge van Trotsenburg

Natuur

Fijn dat je verder durft te lezen, het gaat immers over de dood. Tót de aankondiging van de opening van de natuurbegraafplaats had ik nog nooit van deze wijze van afscheid nemen gehoord of gelezen. Dat is vreemd, want in Nederland zijn meerdere natuurbegraafplaatsen geopend en actief. Het concept is redelijk eenvoudig en ten tijde van alle klimaatdiscussies heel erg hip. Je krijgt geen graf maar gewoon een plekje in de natuur. Geen volledig ingericht plekje dat jarenlang blijft staan maar een natuurlijk afbreekbare grafzerk. Geen goedkope kist maar een biologisch afbreekbare kist of slechts gehuld in een lijkwade. Minder nazorg, want het graf gaat op in de natuur en dus ook minder kosten achteraf. Na verloop van tijd vinden we je terug door een gps-positie, want de natuur neemt jouw graf over.

Natuurpark Geestmerloo

Recreatieschap Geestmerambacht heeft 4 april ingestemd met de overeenkomsten die gesloten moeten worden voor de realisatie van Natuurpark Geestmerloo. Het recreatiegebied kan worden ingericht met een natuurbegraafplaats. Natuurbegraafplaats Geestmerloo gaat een gedeelte ”huren” voor het natuurbegraven. Natuurbegraafplaats Geestmerloo is de eerste natuurbegraafplaats in Noord-Holland. De inrichting van het natuurpark is mede mogelijk gemaakt door subsidie van Provincie Noord-Holland.

Protest

Wat mij betreft een prachtig alternatief voor de bestaande begraafplaats, iedereen kan zo haar of zijn eigen wensen invullen. Schijnbaar was een groepje actievelingen het daar niet zo mee eens. Dat groepje heeft flink geprocedeerd en leeft naar ik meen met de gedachte: vandaag is mijn eerste dag. Een greep uit de argumenten, dit is echt geen fictie; We zijn bang voor huilende mensen, we zijn bang voor rouwauto’s die af en aan rijden, dit project is onderdeel van verboden staatssteun, de natuurbegraafplaats is slecht voor het grondwater in de omgeving en door deze extra begraafplaats komt leegstand op andere begraafplaatsen. Schijnbaar duurde dit projectje zo’n 6 jaren. Een ieder heeft in onze rechtstaat de mogelijkheid zich, tot de dood er op volgt, tot de hoogste rechter te procederen. Maar kom nou, je moet wel heel angstig zijn voor de laatste rustplaats van onze geliefden om jouw tijdelijk levende ego voorop te stellen.

Geld

De een z’n dood de ander z’n brood. Achter deze uitvoering zit de heer Van der Pijl, gewoon en mens van vlees en bloed. Uitvaartcentrum Dunweg B.V. is de onderneming en investeert naar eigen zeggen € 1,8 miljoen. Wat krijgt de ondernemer de heer Van der Pijl hiervoor terug? Op de natuurbegraafplaats zijn ongeveer 5.000 plekken op te vullen met waarschijnlijk een kostenplaatje van € 3.500 per plekje. Een leuke boterham waarmee zo’n 17,5 miljoen is op te halen. Sorry, genoeg over geld, bij de dood is dat allemaal niet meer van belang, toch?

Klimaatneutraal

Nu we toch al zo ver zijn dat we hebben gekozen om te worden begraven op dé natuurbegraafplaats van Alkmaar dan ben ik van mening dat de natuur helemaal geen last moet hebben van ons overlijden. Dat wil zeggen dat we volledig klimaatneutraal op het veld in een afbreekbare lijkwade moeten worden achtergelaten. Een boom planten op het graf is het makkelijkste, vervoer kan volledig op energie van de zon, de koffie moet biologisch en zonder kinderarbeid zijn geteeld en uiteraard de cake, die moet biologisch dynamisch zijn. Hoe hard de dood ook is (helaas kan ik dat, net als zoveel lezers, weten hoe dat is), het ís het levenseinde. Van iedereen. Binnenkort met de keuze oneindig te rusten te midden van moeder natuur.