Geocaching: een moderne schatzoektocht

Geocaching, voor de één een niet uit het leven te bedenken hobby, voor de ander nog totaal onbekend. Toch zijn er sinds het begin van de coronacrisis enorm veel extra schatzoekers bijgekomen: Het zoeken naar een ‘cache’ door middel van coördinaten. De landkaart heeft inmiddels plaats gemaakt voor de gps, maar het zoeken naar het ‘onbekende’, toch het ‘verwachtingsvolle’, blijft. Zo ook bij de Alkmaarders Stefan Telleman (49) en Dion Groot (45). “Je kunt het zo gek nog niet bedenken, caches onderwater, in bomen of op vaarroutes”, vertelt Stefan opgewekt.

Voor veel mensen is het zoeken naar schatten iets om tijdens een wandeling in de natuur uit te voeren. Het fenomeen is volgens Dion onder ouderen dan ook erg populair. “Vaak zie je oudere stellen samen, maar gelukkig zie je ook steeds meer jonge stelletjes voorbijkomen. De pubers, die zie je eigenlijk niet.”

Aanstekelijk

Voor Stefan is het geocaching iets wat hij met liefde samen met zijn vrouw – en voorheen ook met zijn kinderen – doet. De sport/hobby werd door een vriendin aan hem geïntroduceerd en sindsdien is het een wekelijkse bezigheid. In 2014 begon de hobby en inmiddels “staat de teller op 6190 gevonden caches” en heeft hij er ook 80 zelf geplaatst.

Tijdens ons gesprek staat een zelfgemaakte cash in de kamer, de bovenkant doet vermoeden dat het gaat om een bovenkant van een waterput. “Het idee is dat je bijvoorbeeld een stoeptegel eruit haalt en de cache met buis daar instopt. De bovenkant kun je dan openmaken en daarin zit een koker met de schat.” Bovendien is het leuke aan de caches dat de vinders hun namen altijd op een papiertje noteren.

Stefan vertelt vol passie over een eigen project: “Ik ben hiernaast groot Formule 1 fan en heb daarom ook een cache in dit thema gemaakt”, vertelt hij vol passie. “De prijzen waren dan ook echt prijs één, twee en drie voor de eerste mensen die de cash vonden. Deze mochten ze mee naar huis nemen.”

Meer dan alleen een hobby

Ook is Dion erg te spreken over zijn hobby – met zijn inmiddels 1.256 gevonden caches – ook al heeft hij daarnaast genoeg andere hobby’s, waaronder boomklimmen. En dat brengt hem meteen bij zijn gekste cachevondst: 30 meter hoog in een boom in Driebergen.

“Daar klom ik dan aangelijnd in en zelfs in de boom moest ik mij toen nog een keer opnieuw aanlijnen”, vertelt hij. Voor hem is het dan ook een hobby, een motivatie, om ook angsten te overwinnen, want vertelt hij: “Eigenlijk heb ik hoogtevrees en daarom wil ik mijzelf blijven uitdagen.” De meeste caches hangen gelukkig niet zo hoog, “meestal ga ik dan ook op de fiets of lopend op pad”.

Spelregels

Het geocaching heeft een aantal regels: elke cache moet ongeveer 167 meter uit elkaar liggen; de cash moet op de kaart in de app ‘Groundspeak’ staan geregistreerd; je moet je naam kunnen noteren en het belangrijkste: “je laat de cash staan”. Dat laatste gebeurt volgens Stefan niet altijd: “Sommige mensen nemen een cache mee of zijn zich er niet van bewust dat het gaat om een cache, bijvoorbeeld bij de echte kleine varianten.” De zogenaamde ‘nano’s’, kleine caches in de vorm van een kokertje van ongeveer 2cm bij 1cm, zijn voor veel mensen niet bekend.

Het is dan ook de bedoeling dat je de ‘geheimshoudingsplicht’ van de caches heel serieus neemt, vertelt Stefan. “Dit klinkt stom, maar anders verdwijnen ze echt. Vaak kijk je dus, voordat je een cache gevonden hebt of vermoedt dat er ergens eentje zit, goed om je heen of je niemand ziet”, vertelt hij lachend. “Dat ziet er waarschijnlijk heel schichtig uit, met je hoofd naar links en naar rechts.”

Kunst

Geocaching wordt gezien als kunst: sommige makers pakken groots uit met het maken van een cache en in veel gevallen is een cache met veel favorietenpunten een weerspiegeling van een persoonlijkheid van de maker. Hoe meer een cache wordt gewaardeerd, hoe meer favorietenpunten de bezoekers en vinders kunnen geven. Dit is vervolgens weer op de kaart te zien, waardoor meer mensen die schat gaan zoeken.

“Ik weet nog dat ik ooit met mijn vrouw bij een pipowagen aankwam”, vertelt Stefan. “In die wagen stonden allemaal kaboutertjes met een watervalletje en dat was echt heel erg mooi. Dat was dus ook een cache, die man had er echt heel veel werk ingestoken. En die cache had dan ook ook erg veel favorietenpunten.”

Puzzels

Verder vertelt Dion dat het heel vaak gaat om het oplossen van puzzels – wat aansluit op zijn passie voor puzzels, te zien aan de volle vitrinekast gevuld met allerlei varianten – voor het openen van de cache. “Maar het gaat veel verder dan dat”, benadrukt Dion.

“Er bestaat namelijk ook geo-art. Op de digitale kaart zie je de caches dan in patronen en vormen liggen. Dat is prachtig en gaat echt heel ver.” Hierbij vormen de coördinaten van de verschillende schatten dan bijvoorbeeld een tekening van een pijl of een dier.

Genoeg puzzels om op te lossen, ook in de geocaches zelf. Een puzzel, waarbij de laatste puzzelstukjes nooit opraken: blijvend en groeiend, ongeacht de leeftijd van de zoeker.