Shuffle Kunst3daagse: een interview met Rick Akkerman

Als ik mij net bij Shuffle aansluit wordt Rick aan mij voorgesteld: ‘Dit is onze huisfotograaf’. Met de meesten van Shuffle leg ik snel contact, maar Rick blijft lange tijd voor mij die jongen met een pet op, die weinig zegt en steengoede foto’s maakt. Maarrr ondertussen is het allemaal koek en ei. Mooi moment om Rick eens te interviewen voor onze rubriek: de Shuffle Kunst3daagse.

Tekst: Maxime Zippora

Tegenstellingen

Het interview vindt bij Rick thuis plaats. Een leuk huisje, vlak bij de binnenstad. Het is er opgeruimd en gezellig. Rick ken ik van de vergaderingen in de stad en dan houdt hij altijd wel van een biertje en foute grappen. Thuis is hij heel ontspannen en huiselijk. Rick is ook wel van de tegenstellingen. Houdt van extreme sporten. Maar geeft tijdens het interview ook regelmatig de kat (Pukkie) een knuffel.

Hoe het allemaal begon

Rick volgt op de middelbare school, destijds nog de TSA aan de Bergerweg de opleiding metaaltechniek. Deze afgerond gaat hij stagelopen bij een fietsenmaker, omdat hij zelf dan ook nog actief fietst. Na enige jaren als fietsenmaker schoolt hij zich toch om als servicemonteur in de installatietechniek en gaat uiteindelijk door als installatiemonteur. Rick is hier goed in, de mensen zijn blij met het werk wat hij verricht, niks aan de hand zou je zeggen. 7 jaar lang werkt hij als loodgieter. Rick: “Ik werd er doodongelukkig van.”

‘Zo kan het niet langer‘

Rick gaat met zijn ouders om tafel zitten. Hij wil zich laten omscholen, de fotografieopleiding komt ook voorbij “maar dat was veel te duur”. Daarom koos hij voor een avondopleiding als goudsmid. De keuze hiervoor was een simpele, “het werken met metalen maar toch het creatieve”.

Hij vertelt hierover met passie, ik snap wel dat hij het een tijdje heeft gedaan. Na een zeer leuke en leerzame tijd in het atelier bij Gassan Diamonds in Amsterdam en thuis ook een eigen werkplaats ingericht te hebben besluit hij toch dat het niets voor hem is en besluit verder te gaan kijken.

Het kantelpunt

Rick: “Ik zag een advertentie in de krant, ze zochten een fotograaf voor kermissen in Noord-Holland. Je weet wel, voor van de zuipkermissen. Op dat moment heeft Rick nog amper ervaring met fotografie, op het schieten van wat vakantiekiekjes na. Ik kreeg een spiegelreflexcamera, een korte uitleg en moest portretten maken op de kermis. Dronken mensen fotograferen is natuurlijk wel het laagste niveau in de fotografie.” Het vastleggen en ontmoeten van mensen vond hij interessant en hij wilde meer. In 2008 gaat hij dan ook als zzp’er aan de gang onder de naam Picturick met als uitgangspunt partyfotograaf op grote houseparty’s.

Fotowedstrijd

Rick doet mee aan een fotowedstrijd “Wij in Noord-Holland” van het NHD/Alkmaarsche Courant met een drieluik van 360-gradenfoto’s. De wedstrijd wint hij niet, maar de hoofdredacteur van de krant wil graag met Rick samenwerken. In de zaterdageditie krijgt hij voor een jaar lang wekelijks zijn eigen rubriek met Alkmaarse foto’s vanuit een ander perspectief, het sloeg aan en de krant wilde meer. Het werd een meer gewaagde serie van ‘bekende’ Alkmaarders, zwart-witportretten waarbij alles te zien was, rauw en puur. Er werd veel over gesproken in Alkmaar en omstreken tot op de dag van vandaag. Rick: “Het is mensen bijgebleven en dat is iets goeds!”

Museum Kranenburgh

In 2014 krijgt Rick de mogelijkheid om tijdens de Kunst10Daagse in Bergen een grote solo-expositie te houden bij museum Kranenburgh met de foto’s uit de krant. Tijdens de opening staan 300 mensen zijn foto’s te bekijken. Het jaar erop (2015) giet hij in samenwerking met de krant de foto’s samen in boekvorm, genaamd De Werkelijkheid met een Twist.

Eigen projecten

Naast de dingen die Rick doet in opdracht, heeft hij ook een aantal eigen projecten op zijn naam staan. Zo heeft hij meerdere maatschappelijk betrokken onderwerpen uitgelicht, in samenwerking met Ema Najetovic en tot tweemaal aan toe groots geëxposeerd in de Grote Kerk. Zijn laatste project was de expositie Urbex Sexploring waarbij fetisjen werden afgebeeld, gemaakt en geëxposeerd in de Ringers. Voor Rick was het de eerste keer dat hij naaktfotografie deed en voor de modellen ook eigenlijk, het waren gewoon de mensen van de straat. Het heeft hem echt geïnspireerd en het verlangen naar meer opgewekt laat hij weten. Het liefst zou Rick al zijn tijd besteden aan dit soort eigen projecten, zijn eigen kronkels als editorial fotografie wegzetten. “Maar er moet ook brood op de plank komen, dus gaan andere opdrachten vaak voor en als ik eigen series bedenk en maak wil ik het ook altijd groots aan het publiek tonen en ook dat kost geld.”

Is elke fotograaf eigenlijk een kunstenaar?

‘Zeker niet!’
Zie jij jezelf als kunstenaar?
‘Nee, maar ik leid wel een kunstenaarsbestaan…haha. Ik zie mezelf als fotograaf en ondernemer maar als andere mensen mij een kunstenaar noemen vind ik dat wel een eer.’

De spanning tussen geld verdienen en kunst maken

Tijdens het gesprek voel ik vooral de spanning tussen het geld moeten verdienen en het maken van eigen projecten, kunst dus. Niet dat bedrijfsfotografie hem niet ligt of er geen voldoening uithaalt want hij heeft al heel veel mooie klussen mogen doen waarbij hij op toffe plekken kwam en ook zijn eigen draai kon geven aan het eindresultaat, maar hij zit vol met eigen ideeën. Alleen die ideeën hebben alleen nut als hij ze daadwerkelijk kan exposeren of er een boek van wordt gemaakt vindt Rick. Anders bereikt hij er niemand mee. In zijn huiskamer vind je allerlei fotoboeken. Zijn favorieten zijn Anton Corbijn en Erwin Olaf. Er staan ook vier boeken van hemzelf bij, zoals Typisch Alkmaar. Maar deze boeken zijn nog allemaal in opdracht van. Zou het Rick lukken om het vijfde boek helemaal zelf te maken? Van A tot Z het bedenken, maken en uitgeven? Ik gun het Rick van harte. Dat hij zijn mooie ideeën om kan zetten in kunst.

Wil je nog wat kwijt?

‘Ik ben er nog lang niet en vergeet altijd weer te snel wat ik juist wel bereikt heb. Ik kijk altijd vooruit en wil nog zoveel dingen maken en laten zien. Het is soms moeilijk de motivatie en inspiratie te vinden als je alles alleen doet. Ik ben er steeds harder over na aan het denken om mijn eigen plekje in te gaan richten als studio zodat ik nog meer in contact kom met mensen. Mensen inspireren en geven je de drive om jezelf verder te ontwikkelen. Het liefst ergens in de binnenstad van Alkmaar natuurlijk!’