Ode aan het kleinste straatje van Alkmaar

Het kleinste straatje van Alkmaar,
naast de sigarentent.
Een doorloop, een winkelstraat, een volksbuurt
Waar je als Alkmaarder even toerist bent.
Ik heb er mogen wonen, midden in de straat
In mijn kleine schoenendoos, zoals ik het liefkozend noem.
Douchen in de keuken en weinig daglicht,
amper plek voor al mijn boeken toen.
Met de bruisende binnenstad grenzend aan mijn deur.
Een straat vol leven en geschiedenis.
Vol herinneringen denk ik terug aan die tijd,
en voel ik dat ik het mis.
Rollend naar huis en altijd leven in de brouwerij,
verderop hoor ik een feestje.
Zat ik op mijn campingstoel voor de deur,
vroegen ze steevast “Wat lees je?” 
Met plezier en weemoed kijk ik terug.
Een groot klein dorp, dat Fnidsen
Ik draai me om naar het Waagplein
En verlaat de licht gele brug.