Sophie en Filosofietje: dansen op jouw graf

We stellen allemaal vragen en we denken allemaal anders. Sophie en Filosofietje zetten jou tijdens de waan van de dag graag aan het denken; ook dat is Shuffle.

“We hebben gisteravond zelf goed staan dansen in de Victorie, Sophie. Laten we vanavond bij een dansvoorstelling kijken hoe het ook kan. Ik heb vorige week twee kaarten gekocht en ben wel benieuwd.” Filosofietje zoekt ondertussen druk in haar tas naar de kaartjes, die zij vorige week heeft uitgeprint. “Prima Fil, waar is het eigenlijk? Ik hoop dat het buiten is, want het is bloedheet. Ik heb geen zin om in een broeierige zaal te zitten met allemaal zwetende en stinkende mensen om mij heen.”

“Het is bij de Algemene begraafplaats,” zegt Filosofietje met een grote glimlach op haar gezicht en de kaarten in haar hand. Sophie staat op, kijkt Filosofietje aan met haar licht bloeddoorlopen ogen van de wijn van gisteravond en hoopt dat ze het verkeerd heeft verstaan. “Sorry Fil, hoor ik het nu goed dat we op de begraafplaats gaan kijken naar dansende mensen?” “Jazeker, het is een try-out met bijzonder veel respect en aandacht voor de dood.”

“Ben je wel helemaal goed bij je hoofd, Fil? Ik volg graag je nieuwe activiteiten en leuke ideeën, maar dit gaat mij erg ver.” Sophie gaat weer zitten en kijkt uit het raam naar het passerende stel van ongeveer 70 jaar. “Mijn opa en oma zijn daar begraven, daar ga je toch niet op dansen?”

“De dood is iets verschrikkelijks, je moet rouwen om het verlies van dierbaren en zeer zeker niet gezellig dansen op de overleden dierbaren. Het is een schande Fil, jij zou ook niet moeten gaan.”

“Ik kan me voorstellen dat je op deze manier over de dood denkt, maar het is erg kort door de bocht om er vanuit te gaan dat de dansgroep een gezellig feestje geeft op de graven.” Filosofietje gaat naast Sophie zitten en geeft haar haar derde glas water. “Deze groep danst met zeer veel respect, volledig beheerst en op een zeer kunstzinnige wijze langs de graven. Emoties zoals verlangen, agressie en angst zijn onderdeel van de dans, op zoek naar relativering.”

“En relativering hebben we nodig, Sophie. Kijk eens hoe boos jij net werd bij de gedachte aan een dans op de begraafplaats.” Sophie drinkt haar glas in één ruk leeg en kijkt stilzwijgend naar het passerende stel, dat heeft besloten even te rusten op een bankje in de zon. “Je geeft meteen een mening zonder de dans daadwerkelijk te hebben gezien. Daarmee beperk je jezelf, vind ik”. Sophie zucht. “We hebben in Alkmaar zó veel plekken waar we kunnen dansen en aandacht kunnen hebben voor de dood, de begraafplaats is volgens mij niet de aangewezen plek om dít te doen”.

“De angst regeert bij jou Sophie, wil je nog meer water?. Ga gewoon mee, daarna praten we verder over de vraag of de dood echt wel iets verschrikkelijks is en of we wel of niet moeten rouwen. Na de dood is er niets, dus waar moet je dan bang voor zijn?!” Filosofietje schenkt nog een glas water in en vraagt nogmaals aan Sophie of zij mee wil gaan. “Oké oké Fil, ik ga eerst kijken en dan oordelen. Als het mij tegenvalt, gaan we direct weg.”