Sophie en Filosofietje: geloof je het zelf?!

We stellen allemaal vragen en we denken allemaal anders. Sophie en Filosofietje zetten jou tijdens de waan van de dag graag aan het denken; ook dat is Shuffle. 

“Fijn dat je even mee wilde gaan Fil, ik zie altijd op tegen een dikke drie uur bij de kapper zitten.” Filosofietje staat in de vitrine te kijken en pakt de bronzen oorbellen. “Het is een aangename avondvulling om hier te zijn, Sophie. Staan deze mij?” Sophie kijkt rond in de winkel want er is geen spiegel te zien. “Ja, die staan jou erg goed. Eigenlijk zoals alle sieraden die jij koopt, Fil. Vraag even aan de kapster of zij een spiegel voor je heeft, dan kan je zelf ook oordelen.”

“Moet ik eerlijk tegen mezelf zijn, Sophie? Je zet mij nu echt voor het blok want ik ben zelf diegene die ik het makkelijkst voor de gek kan houden.” De kapster reikt een kleine spiegel aan en loopt weer terug naar de tafel. “Ik ga echt eerlijk zijn tegen mezelf.” Filosofietje houdt de oorbellen bij haar rechteroor en kijkt schuin in de spiegel, draait wat heen en weer en legt de spiegel weer op tafel neer. “Weet je dat ik dit heel lastig vind om te doen, Sophie? Ik moet afgaan op mijn gevoel maar soms vertrouw ik mijn gevoel voor geen meter.” De kapster fronst en gebaart glimlachend naar Sophie om op de stoel te komen zitten.

“Eerlijk zijn, ik geloof er niet helemaal in, Sophie.” Filosofietje kijkt naar buiten en ziet een passerende rondvaartboot. “Dagelijks spelen we met z’n allen een toneelspel, een prachtig toneelspel waarin wij vreemd genoeg geloven in de gespeelde rol van de ander.” Sophie legt haar bril op tafel. “Ik ben altijd eerlijk en oprecht Fil, voor mij geen leugentjes om eigen bestwil. Ik neem geen blad voor de mond en weet eigenlijk niet waarom ik de waarheid niet zou willen spreken.” Filosofietje steekt haar vinger in de lucht, draait naar Sophie toe en wijst in de richting van Sophie. “Daar hebben we ‘m alweer: de sociale plicht van Sophie om eerlijk te zijn.”

“Wat willen jullie drinken, bijzondere dames?” vraagt de kapster die nog even snel de bezem door de salon heeft gehaald. “Wel eerlijk zijn, want ik vraag het maar één keer.” De kapster geeft Sophie een knipoog. Filosofietje en Sophie schieten in een schaterende lach. “Dodelijker dan een actie van wraak is uitgelachen worden,” zegt de kapster en het gelach schalt harder door de salon heen.

“Voor een kapster met bescheiden talenten is bescheidenheid louter eerlijk, maar van bescheidenheid is bij jou geen sprake. Benieuwd hoe dat zit met de talenten.” Sophie maakt al lachend kalmerende gebaren naar de kapster en Filosofietje. “Eerlijke personen zoals ik hebben altijd rechtvaardige gedachten en handelen daarnaar, dus laat mij jullie even onderbreken voordat deze afspraak een uur uitloopt.” Filosofietje komt aan tafel zitten, pakt de oorbellen en kijkt Sophie en de kapster grijnzend aan. “Ik wist trouwens al wat jullie eerlijk dachten van deze oorbellen: jullie gezichtsuitdrukking sprak boekdelen.”