The Happy Detective
Gerben Hermanus is een Alkmaarse kunstenaar, maar niet zomaar eentje. Op zijn zestiende versierde hij de Alkmaarse straten met graffiti. Rond zijn 20de was hij, samen met Davy Akkerman en Sebastiaan Bruin het decoratieteam van Atlantis en maakte hij illustraties voor Omniforum van Omnivas, de studentenvereniging van InHolland. Op zijn 26ste had hij zijn eigen atelier boven de Kunstuitleen op de Gedempte Nieuwsloot. Hij studeerde aan de academie voor beeldende vorming en werd toegelaten op de masteropleiding van de Rietveldacademie. Na 16 jaar in Amsterdam gewoond te hebben, is het cirkeltje weer rond… Gerben is sinds drie jaar terug in de Alkmaarse kunstscene. Fijn!
Tijdens het interview met Gerben neemt hij mij mee op reis naar vroeger. Er komen verschillende Alkmaarse namen, plekken en initiatieven voorbij, waar ik nog nooit van gehoord had. Ik raak nieuwsgierig naar hoe hij hier gekomen is en wat hem gevormd heeft.
Zachte kracht, stil verzet. Gerben 16 jaar
Als ik hem vraag naar die periode in zijn leven vertelt hij mij dat met een ingetogen, Indonesische vader en een moeder die in het basisonderwijs werkt, er voor Gerben thuis niet veel ruimte was om te experimenteren. Zijn zus ging studeren, MBO-levensmiddelentechnologie in Alkmaar en dus ging Gerben dat ook doen. Niets voor hem natuurlijk. Hij was een rustige, stille jongen die op zijn slaapkamer striptekeningen maakte, maar ook beginnetjes van hele installaties. Als ik het zo mag noemen. Verkreukelde, gekleurde werken hingen aan zijn muur te schreeuwen om tentoongesteld te worden. ’S Nachts sneakte hij stiekem het huis uit om de Alkmaarse straten eens lekker op te fleuren. Stil verzet; iets waar de hiphop scene zich goed voor leent.
Recht op zijn doel af. Gerben 26 jaar
Na het mbo studeert hij aan de PABO, maar ook dat is het niet. De tekendocent bij Pabo helpt Gerben om een toelatingsmap te maken voor de academie van beeldende vorming en die rond hij af. Net na de academie loopt hij compleet vast. Hij had zich zo vastgebeten in die formele schilderkunst en hij was zichzelf in een mal aan het gieten waar hij niet in hoorde. Hij had zijn eigen atelier, diploma op zak, maar hij bleef zoeken. Volgens Gerben ‘’Het bekende zwarte gat waar mensen na de kunstacademie invallen.’’ Dat was het moment dat hij verhuisde naar Amsterdam en besloot zich aan te melden voor de masteropleiding van Rietveldacademie.
‘’Je moet achter je schilderijen vandaan komen.’’
Hij maakte een portfolio met zijn hoofd erop en de zin: ‘’Ik heb er zin in.’’. In het gesprek kwam hij tegenover Jos Houweling te zitten; de toenmalige directeur en een man naar wie Gerben duidelijk opkijkt. Tot mijn grote verbazing wordt Gerben emotioneel wanneer hij over deze fase van zijn leven vertelt. Ik durf niet helemaal te vragen waarom dat is en laat het lekker. Hij ziet het in ieder geval als een eer en kans. En als ik goed tussen de regels door geluisterd heb, leerde Jos Gerben om die nieuwsgierigheid die in hem zit te cultiveren en om te gaan experimenteren. Hij moest achter zijn schilderijen vandaan komen en dát heeft hij gedaan.
Op de hondenmarkt in Korea, een voorbeeld van zijn gekkigheid.
Tijdens het praten vallen we ook even stil en dat moment leent zich om de map die Gerben heeft meegenomen erbij te pakken. Er staan foto’s in van kunstwerken en installaties die Gerben gemaakt heeft. Mij valt een man op die op een matrasje ligt met een groene hondenkop op zijn hoofd. Gerben vertelt lachend:
‘’Ik ging naar Korea en vrijwel het eerste wat ik hoorde is dat ze daar hond eten. Daar moest ik iets mee. Ik maakte een hondenkop en ging met mijn harmonica op de hondenmarkt zitten om de honden blues te spelen. Koreanen zelf snapten er helemaal niets van; toeristen reageerde echt heel leuk. ‘’That dude is awesome.’’ zeiden ze. Ik vind het leuk om met mijn omgeving te spelen, om mensen te prikkelen, aan het denken te zetten en blij te maken.’’
Big Boy Gerben
Ik schrik wanneer ik hoor dat hij 47 is. Zoveel zou ik hem echt niet geven. Hij heeft natuurlijk die Indonesische rimpelvrije look, maar ik geloof ook dat die happy detective hem energie geeft. En mij ook moet ik zeggen. Hij heeft echt de gave om heel snel te associëren en betekenis te geven aan alles wat hij om zich heen ziet en meemaakt. Gerben heeft een dochtertje van bijna 10 en woont samen met haar en zijn vriendin in Alkmaar. Hij is de drijvende kracht achter het Creatorium, hij is betrokken bij Grafisch Atelier Alkmaar en hij werkt als coördinator beeldend bij Artiance. Gelukkig heeft hij ook nog eigen plannen. Binnenkort mag je een oproep van Gerben verwachten om je eenzame tuinplantjes in te leveren. Vlakbij De Kade is hij bezig met het ontwikkelen van een stadstuin waar iedereen de tuinplanten die ze over hebben kunnen planten. Leuk hè? Ik ben toevallig bezig met mijn tuin en heb er straks twee.
