Na een stressvolle en panische voorbereiding te hebben getroffen voor mijn date was het dan bijna zover. Door mijn zenuwen had ik die avond al vijf keer op de toilet gezeten. Altijd handig, binnen een paar uur woog ik vast een kilo minder. Om enigszins te ontspannen had ik een aantal wijntjes naar binnen geklokt. Ook had ik mezelf opgedoft voor iemand die ik nog nooit had gezien en waarvan ik alleen wist dat hij een leuke schrijfstijl had op de chat. Om half tien die donderdagavond dronk ik mijn laatste slok wijn op en vertrok met klotsende oksels naar de Binnenkomer in Alkmaar waar we hadden afgesproken. Een redelijk nieuw tentje met een knusse en gezellige uitstraling.
Het was nog rustig en bovendien zag ik niemand die aan zijn signalement voldeed.
Ik plaats nam op het terras en stuurde hem een berichtje; “Ik zit op het terras, aangezien er niemand anders zit, kan je mij makkelijk herkennen.” Vervolgens bestelde ik een wijntje. De ober herkende mij nog van een paar dagen eerder toen ik hier ook zat met wat vrienden.
Na twee minuten kwam er een jongen aan die aan de omschrijving voldeed. Zo’n negenentwintig jaar, kort donker haar, normaal postuur, lengte ongeveer een meter tachtig en casual kleding (spijkerbroek met daarboven een vest). Ik had hem mij anders voorgesteld en kwam direct tot de conclusie dat dit een type zou zijn die ik in de kroeg gewoon voorbij zou lopen. Hij kwam naar mij toe en stelde zich voor.
Dit was mijn date. Met deze persoon zou ik mij de rest van de avond moeten vermaken. Op het beste dan maar! Met de eerste proost viel de helft van mijn glas wijn op tafel. Ik verontschuldigde mij en verzekerde hem dat dit vast niet de enige keer zou zijn dat dit zou gebeuren aangezien ik nogal chaotisch en onhandig ben. Hij vertelde dat hij net uit het buitenland kwam waar hij een traineeship had gevolgd en nu tijdelijk bij zijn twee moeders woonde. Twee moeders, want zijn ouders waren gescheiden en zijn moeder had daarna toch definitief voor een vrouw gekozen. Hij was nu druk op zoek naar een baan en wilde het liefst bij de NAVO werken.
Ik vroeg aan hem waarom hij eigenlijk op Tinder zat. Hij antwoordde dat hij Alkmaar beter wilde leren kennen en om af te spreken met een match zou hij al aardig ver komen. Mijn god, dacht ik, wat een kut antwoord. Heb ik mijzelf daarvoor zo zenuwachtig gemaakt voor iemand die Alkmaar beter wil leren kennen. Een beter antwoord zou naar mijn idee geweest zijn: Soms moet je jezelf in het diepe gooien, je weet tenslotte nooit wat het brengt.
Ergens was ik ook wel opgelucht, het leek er op dat hij mij niet meteen zou bespringen.
Ik nodigde hem uit om mee te gaan naar de Platte Stenenbrug om daar een drankje te drinken met het oog op “Alkmaar beter leren kennen”. Een aantal vrienden van mij waren er ook. We hadden leuke gesprekken over onder andere onze kijk op het leven en verre reizen. Er vielen de hele avond geen stiltes. De avond sloten we af met een drankje bij mij thuis op het dakterras waarna hij zelfs bleef slapen. Ik verzekerde hem dat we geen seks zouden hebben aangezien ik dit niet doe op een eerste date. Hij accepteerde dat. Wel lagen we samen heerlijk knus in bed. Ik realiseerde me dat dit de dingen zijn die ik het meest mis als vrijgezel. Tegen elkaar aan liggen en de volgende ochtend met een arm om je heen wakker worden… Wat een heerlijk gevoel!
’s Morgens dronken we samen koffie, hierna was de date dan toch echt over en ging hij weg.
In de dagen na onze date stuurde ik hem een paar berichtjes waar hij maar weinig enthousiast op reageerde en omdat ik best een beetje ongeduldig ben besloot ik hem een duidelijke sms te sturen: “Ik snap dat je het druk hebt met sollicitatiebrieven schrijven, Franse les volgen en een dagdeel in de bibliotheek doorbrengen. Daarnaast heb je natuurlijk ook nog je sociale leven wat heel belangrijk is. Maar naast je vaste vrienden en familie heb je ook nog zoiets van ‘geen verplichting maar wat wel op prijs wordt gesteld’. Onder deze laatste plaats ik mezelf… Je mag dus gerust een sms’je uit jezelf sturen.” Dit sms’je hielp en in het weekend kwam er een vervolgafspraak.
Het is zondag en over een paar minuten zal de bel gaan. Aangezien ik nog een kater heb van de vorige avond zie ik er niet zo florissant uit. Ik besluit om mezelf niet teveel op te doffen puur om het feit dat ik daar geen fut voor heb. Ik denk nog eens goed na over wat hij donderdagavond allemaal gezegd heeft, maar ik kan niet alles meer terughalen.
Ik hoop dat ik hem vandaag iets beter leer kennen. Daar gaat de bel! Ik ben benieuwd!
