Uitgelicht: Acid Gallery – Kunstpodium zonder conventies
-
Begin juli opende Acid Gallery – aan de Koningsweg 3 – de deuren. Oprichters Thomas Acid (26) en Ard Doko (23) delen met Shuffle waarom twee jonge gasten van de één op de andere dag een kunstgalerie openen in Alkmaar. “Ik vroeg via een Facebookbericht aan Thomas of hij mij wilde leren tatoeëren. Hij zei ‘nee’. Zo kennen we elkaar”, vertelt Ard met een lach op zijn gezicht. Deze ogenschijnlijk stroeve start betekende het begin van een samenwerking, die resulteerde in Acid Gallery: het Alkmaarder kunstpodium voor opkomend talent.
Kunst is een spiegeling van de maatschappij op dit moment. In een tijd waarin bijna alles digitaal gaat, is het belangrijk om die creativiteit te stimuleren. Wanneer een land zo erg schreeuwt om een eigen cultuur maar daar niet in wil investeren, dan moet je het zelf fiksen. Wij hebben dit dus maar gedaan.
Kort gezegd maakten jullie een stap van een Facebookafwijzing naar de opening van een kunstgalerie. Hoe hebben jullie dat in een jaar kunnen regelen?
”Ik nodigde Thomas uit voor mijn expo in Amsterdam. Wonder boven wonder kwam ‘de kluizenaar van Alkmaar’ even langs.” Ard begon op zijn achttiende in het schildersvak; zijn eerste expositie was in een kas in Warmenhuizen. Ondertussen is zijn werk op verschillende plekken in binnen- en buitenland te bewonderen. Thomas: ”Ik ga elke maand met mijn moeder naar een galerie. Die maand was het Ard zijn expo. Daar zag ik een schilderij van hem, dat ik wel wilde hebben. We besloten een ruil te maken: hij een tattoo, ik een schilderij. Tijdens het zetten van de tattoo hadden we meer kans om te praten. We kwamen er al vrij snel achter dat ons werk goed bij elkaar past.” Thomas begon jaren geleden met schilderen, maar zette dit on hold toen hij fulltime aan het werk ging bij een tattooshop in Alkmaar. Tegenwoordig is hij eigenaar van deze shop, die hij – na een flinke restyling – omdoopte naar Acid Tattoo. In zijn vrije tijd heeft hij het schilderen weer opgepakt.
Ard: ”Het eigenzinnige, rauwe karakter van ons werk – waar niet te veel regels aan zijn verbonden – zorgt dat het matcht. Je kunt er eigenlijk niet langs lopen zonder dat het opvalt. Dat herkende ik ook in de tattoos van Thomas: het is anders dan wat tot nu toe heb gezien. Er zit veel beweging in en een rauwheid, die beter past dan stilistische, strakke, conventionele kunst. Het klopt gewoon.”
Thomas: ”Tijdens de tattoosessies dachten we: we moeten samen iets opzetten. Iets van een collectief ofzo. In de vorm van een loods, waar kunstenaars kunnen samenkomen en werken. We bedachten dat het nog wel vier of vijf jaar zou duren voordat het zover was. Totdat op een dag het pand tegenover mijn tattooshop te huur stond. Ik belde Ard meteen op: ‘hey, we kunnen even checken wat de kosten zijn. Laten we het doen.’”
Ard: ”De week erna hadden we de bezichtiging. We besloten in het diepe te springen en gewoon te kijken hoe het uit zou pakken. Waarom zou je wachten totdat je ouder bent?”
De ruimte was dus geregeld. Niet bepaald een loods, maar wel een ‘vissenkom’ met veel ramen en natuurlijk licht. Ideaal voor een galerie. Wat is jullie idee achter Acid Gallery?
Thomas: ”We hebben niet echt nagedacht over doelgroep of business plan. Gewoon fuck it, let’s go. Ik heb jarenlang met mijn bedrijf voor een eigen stijl gezorgd. Ik had het idee dat, wanneer dezelfde branding werd doorgevoerd, het wel goed zou komen. Dat blijkt uiteindelijk ook zo te zijn. Mensen weten ons via-via toch te vinden.”
Ard: ”In de Amsterdamse kunstscene merkte ik al heel snel dat het prijskaartje van het schilderij niet het bedrag is dat de kunstenaar verdient. Ik vind dat eigenlijk belachelijk. Mijn familie komt uit de Balkan; ik zag dat vier maandsalarissen van mijn familie er doorheen werden gejast voor een klein schilderijtje. Dat vond ik zonde. Daarnaast willen we jonge mensen motiveren om kunst te bezichtigen en kopen. Wij willen daarom een plek creëren, waar kunst toegankelijk is. Mooi werk hoeft niet duur te zijn.”
Thomas: ”Ik vind het raar dat kunst op naam gekocht wordt en niet omdat het een tof schilderij is. Wij bieden daarom een platform aan onbekendere en meer underground artiesten – waarvan de naam misschien opkomend is – die mooie kunst maken, dat past in de galerie. We lopen er niet echt mee te koop dat het allemaal werk van jonge kunstenaars is. Het werk hoort te spreken en moet mensen lokken. Als je het niets vindt, dan loop je lekker door.”
We hebben niet echt nagedacht over doelgroep of business plan. Gewoon fuck it, let’s go.
In Acid Gallery is onder andere werk te vinden van Ziggy Hill, Kazland, David Henderson en Nohablalogica. Hoe selecteren jullie de kunst, die in Acid Gallery wordt opgehangen?
Thomas: ”Vaak zijn we het eens over het werk dat we tof vinden. Soms gaan we juist allebei een andere kant op in onze mening. Het is een samenwerkingsproces. Het verloopt allemaal via connecties, die we de afgelopen jaren hebben opgebouwd. Ik ken vooral tatoeëerders, die ook schilderen. Ard kent voornamelijk kunstenaars, die met de schilderijen echt hun brood verdienen en open minded zijn. Zij vinden het leuk om hun werk ergens te hebben hangen, waar het juist niet zo om geld draait. Dat is bij ons echt een terugkomend onderwerp: het hoeft niet zo duur te zijn.
Ard: ”Affordable art valt normaal in de prijscategorie tot 5000 euro. Voor die prijzen hebben wij dus absoluut geen werk hangen. Een klein schilderij kost zo’n 50 euro; verder variëren de prijzen tussen 450 en 800 euro. Ons eigen werk is bij Acid Gallery trouwens spotgoedkoop, omdat wij snel weer iets nieuws kunnen maken. We maken liever vier mensen blij met betaalbare kunst, dan één persoon met een doek voor dezelfde prijs.”
Thomas: ”Elke twee maanden rouleren we met de kunst trouwens, zodat iedereen weer wat nieuws kan zien. Op dit moment gaat het zelfs nog sneller, dankzij de vele verkopen.”
