Winnaar Shuffle schrijfmarathon: Hoe alles rustig uit de hand liep
Creatieve broedplaatsen horen broeierig te zijn, als in een nest. Hier gebeurt het. Geen kruisbestuiving, maar écht contact. Fysiek en mentaal. Het verhaal van een nachtelijke escapade in HAL25.
Als in een film begint het avontuur in een donkere, verlaten hal. De lege foyer lijkt het decor van een bordeel uit een oude film. Dan uit het niets een harde knal. De hal blijkt niet verlaten. Ik word door Ervin Skelic, cultureel ondernemer, door een enorme, koude en pikdonkere ruimte geleid en verwelkomd in de rookruimte die helaas niet warmer is. In een mysterieus rood schijnsel ontwaar ik talloze lege en aangebroken flessen drank en een onverwachte gast: kunstenaar Steven Hoes.
Zijn sigaret gloeit vervaarlijk tussen de kringels rook en wolkjes van onze adem die de kou verraden. Toch is de sfeer warm, verwelkomend. De mannen nemen me geamuseerd in zich op. Bij voorbaat al. Ik weet dat me iets te wachten staat. De luide knal van daarnet trilt nog zacht na in mijn botten.
“Hoe zit het met jou: getrouwd, vriend?” Ervin weet wel hoe hij een gesprek moet openen. Gelukkig heb ik een recorder bij me. “Zal ik dit gesprek opnemen?” Ervin kijkt iets teleurgesteld: dit wordt blijkbaar een serieus gesprek. Ik stel vragen over hen, de HAL en wat het belang van deze plek voor hun werk is. Ze antwoorden maar laveren tussen wat waarheid en verzinsel. Het is twee tegen één, maar ik speel het spel maar al te graag mee. Het voert me weg van de zoektocht naar feiten en beargumenteerde waarheden over Europese cultuur waar ik als wetenschapper dagelijks mee bezig ben. Misschien schuilt er meer waarheid in fictie.
Een knal, een flits. Ik zie licht en lichamen versmelten. Daar lossen de mannen op in rood opgloeiende wolken van rook en dampende adem. Ik hoor het zwoele ronken van een motor. Dan is het stil. Daar sta ik, alleen in de duisternis van het HALterrein. Wat overblijft is een heilig aura van erotische kitsch/kunst.
Was het een droom? Één ding weet ik zeker: die bouquetroman komt er, met boekomslag van Steven. En met een beetje geluk Ervin als model… Ervin en Steven en de Hal, ik dank jullie voor het gul schenken van inspiratie en moge het vanuit HAL25 rijkelijk blijven vloeien voor Alkmaar.
En nee, dit verhaal is niet helemaal waar, maar daarom niet minder echt.
Wie ben ik om feit van fictie te onderscheiden?
Een film van Lonneke van Heugten.
Eindbeeld ‘HAL’s Angels’: Keith Monthomery
Lonneke van Heugten is dramaturg en cultuurwetenschapper.
www.lonnekevanheugten.com
