Zo baas, zo hond #3 – Michelle & Noah

Lijkt de hond op het baasje? Of lijkt het baasje stiekem gewoon op de hond? Shuffle zoekt het voor je uit! Voor de rubriek ‘Zo baas, zo hond’ bezoeken wij honden en hondenmensen om antwoord te geven op wie er nu precies op wie lijkt en waarom.

Tekst en foto’s: Daphne Adrichem

Uniek en een echt knuffeldier

De Franse bulldog Noah (1) is een stoere verschijning, maar die stoerheid gaat gepaard met een zekere onhandigheid, vertelt Michelle (24) lachend. De reden dat Noah bij familie de Vos kwam, was in eerste instantie omdat Michelle als laatste kind het huis zou verlaten. “Mijn ouders wilden de stilte aanvullen met de aanwezigheid van een hond”. En dat die stilte werd opgevuld, dat is zeker. Noah knuffelt erop los en aan enthousiasme, speelsheid en ondeugendheid is geen gebrek. “Soms jat hij sokken van mijn moeder uit de wasmand”.

Uniek is Noah ook door zijn speciale hobby; bankgraven. Bankgraven? “Het letterlijk graven in de kussens, op zoek naar een lekker plekje om te liggen”, aldus de omschrijving van Michelle. En als Noah niet aan het bankgraven is, ligt hij het liefste op je benen. “Noah heeft unieke karaktereigenschappen die soms erg lachwekkend zijn”.

Liefde op het eerste gezicht

Ja het bestaat; liefde op het eerste gezicht. Uit het nestje werd de familie direct verliefd op Noah en zijn ondeugendheid die zelfs als pup al opviel. En daar blijft het niet bij. Noah verovert tijdens zijn uitlaatronde de harten van onder andere hondenbaasjes. “De baasjes laten honden vaak op vaste tijden uit. Iedereen kent Noah en vraagt naar hem als ik met hem loop”.

Noah weet met de combinatie altijd willen knuffelen, enthousiasme en makkelijk in de omgang veel liefde te geven. En wie dat dan is, dat maakt niet uit! En als Noah niet wordt uitgelaten, is hij te bewonderen vanachter het raam. “Zijn favoriete plekje is de poef, zodat hij altijd naar buiten kan kijken. Hij ziet mensen aankomen vanaf die plek”.

Van hot naar her

Springen? Stilstaan? Slenteren? Het gaat van hot naar her met de dondersteen Noah. Van vogels opjagen tot het achtervolgen van herfstblaadjes, geen enkele wandeling is hetzelfde. “We hebben hem niet getraind op het lopen. Hij loopt eigenlijk overal en nergens. Komt er een hond aan, dan blijft Noah stilstaan”. En waar dat springen vandaan komt? Volgens Michelle is dat een kwestie van ‘zijn lengte compenseren’.

Opvallend is dat Noah niet in een rechte lijn loopt, maar links, rechts of voor je voeten. Het laatste stukje kan de hond prima alleen lopen. “Zodra we vlak bij mijn ouderlijk huis zijn, houdt hij zijn eigen lijn vast”. Ook tijdens de fotosessie had Noah zijn wilde uurtje; graven, rennen, stokken en genoeg modder kwamen voorbij. Maar wanneer Noah zijn moment pakt, verovert hij de lens van de camera en blijft alleen ‘hot’ over.

Zo baas, zo hond

Michelle en Noah voelen elkaar feilloos aan en zijn graag in elkaars aanwezigheid. Zodra Michelle op de bank gaat zitten, eist Noah zijn plekje tegen haar aan. “We hebben beide een sterk eigen willetje. Ook zijn we makkelijk in de omgang, sportief en liefdevol”, vertelt Michelle bescheiden, wanneer ik vraag naar overeenkomsten tussen haar en Noah.

En wie lijkt er nou meer op de ander, baas of hond? Het blijft een lastige vraag. Beide zijn in ieder geval verzorgd, atletisch gebouwd en hebben mooie ‘kijkers’, dat is een feit. Nu Michelle uit huis is, wordt de band alleen maar sterker. “We zijn nu bezig met het introduceren van logéavondjes op de zaterdagavond”.

Lees ook de verhalen van Sadena & Rex of Robin & Mammoet uit onze rubriek ‘Zo baas, zo hond’.